Strach..

Boję się, tak po prostu po ludzku. Boję się, że kiedy już znó zacząłem żyć z uśmiechem na twarzy i z wielką radością i szczęściem w sercu, to los zaraz znów sobie ze mnie zadrwi i rzuci kolejne wyzwanie na mojej drodze życia. Ostatnio tak jakoś pod górę, dobrze że jesteś Ty Przekoro. Nawet nie wiesz jak bardzo chciałbym się do Ciebie przytulić i poczuć, że jestem bezpieczny i nic mi nie grozi. Świat lubi ze mną igrać, nie daje mi o sobie zapomnieć. Przyszły tydzień będzie cholernie ciężki bo nie dość, że będzie Cie dużo mniej to jeszcze sama wiesz. Zawsze odczuwam pustkę mimo gdy wyjeżdzasz, wiem brzmi śmiesznie skoro tak rzadko jesteśmy Razem obok siebie, ale mimo wszystko jest pusto. Cokolwiek by się nie działo będe walczył do ostatniego oddechu bo wiem, że mam dla kogo...Dla Ciebie. Dziękuje za każde pozytywne słowo i chwile wsparcia. Kiedyś nie przejmowałbym sie wcale może nawet ucieszył, teraz mam Ciebie i zrobię wszystko byś miała mnie jak najwięcej i jak najdłużej, przecież potrzebujesz mnie. Za chwilę 16 już nie mogę się doczekać bo porozmawiamy, tak bardzo tęsknie za Tobą. Teraz po prostu przytul i ukochaj tak mentalnie, wirtualnie, później przyjdzie czas na Twoje ramiona.

Boję się, ale dużo mniej gdy trzymasz mnie za ręke i mówisz, że jestem Ci potrzebny. Jesteś moim Szczęściem...